maandag 1 juni 2009
dinsdag 12 augustus 2008
vrijdag 1 augustus 2008
dinsdag 1 juli 2008
Het hoogtepunt van de bijeenkomst brak aan toen een beroemde Amerikaanse actrice het podium betrad. Vanwege haar drongen nog meer fotografen en cameramensen de zaal binnen en achter elke lettergreep die de actrice uitsprak, klonk het klikken van een toestel. De actrice sprak over kinderen in nood, over de barbaarse communistische dictatuur, over het recht van de mens op veiligheid, over de bedreigde traditionele waarden van de geciviliseerde maatschappij, over de onaantastbare vrijheid van het menselijke individu en over president Carter, die diep getroffen was door de gebeurtenissen in Cambodja. Bij die laatste woorden huilde ze.
Toen sprong een jonge Franse arts met een rode snor overeind en begon te schreeuwen: 'We zijn hier om hulp te bieden aan stervende mensen! We zijn hier niet voor de meerdere eer en glorie van president Carter! Dit mag niet ontaarden in een Amerikaans propagandacircus! We zijn hier niet naartoe gekomen om tegen het communisme te protesteren, maar om zieken te genezen!'
Meer Fransen vielen de besnorde arts bij. De tolk schrok en durfde niet te vertalen wat ze zeiden. Twintig Amerikanen op het podium keken daarom weer vol sympathie glimlachend naar hen en velen knikten instemmend. Een Amerikaan hief zelfs zijn vuist, want hij wist dat Europeanen dat graag deden op momenten van collectieve euforie.
(Uit: De ondraaglijke lichtheid van het bestaan, Milan Kundera)
woensdag 18 juni 2008
dinsdag 3 juni 2008
Roze olifanten
Als je twijfelt over een jurk, broek of rok, vraag je de volgende dingen af:
- In welke mate gaat dit kledingstuk mijn leven veranderen?
- Hoe heb ik het tot nu toe gered zonder kleding?
Abonneren op:
Posts (Atom)